برای دستیابی به وب سایت شاعر اینجا کلیک کنید
آیا آرزو کردن کافی است ؟
اشتیاق بر دو نوع است نیت دل هر کس بسته به میزان انرژی پشت آن همانقدر شارژ میشود و با توجه به مقدار شوقش به آرزوی آسمانی مثبت و منفی اش می رسد
شوق از نوع مثبت مثل درک جان شناخت خود و جهان و امثالهم و شوق منفی مثل نفرین که فرد بسته به شدت اشتیاقش به نیت دل می رسد
اما نتیجه کار زمینی نیاز به تلاش توام با داشتن امید و توکل را دارد و آرزو کردن به تنهایی کافی نیست و برای انجام آن نیاز به بررسی و تحقیق عقلانی است
برای دستیابی به وب سایت شاعر اینجا کلیک کنید
خواندن این غزل میتواند به درک مطلب مبحث کمک کند
آیا آرزو کردن کافی است ؟
دل بشد بر سر جان دل به چه شوق //
از سر حکمت جان معرفت آید که به شوق //
آنکه راه دل ما را بگشود //
آن هم او راه نشاند که به شوق
آنکه با ما به دل از جان ببست
آن هم او جان طلبد راه به جان را که به شوق
آنکه دانست ره جان به وفا
آن هم او داند که عالم را به شوق
هر کس به طریقی به دلش یافت جوانه
کان را که بشد جان به جوانه به دلش شوق
هر کس به طریقی دل ویرانه ز جان ساخت
آنکس که به ویرانه جهان یافت بدان شوق
می توان احیا نمود دل را ز جان
هر که دل را خانه شد آمد به شوق
قصه ی دل لحظه ی جان بر حضور
کام دل بر جان بشد راهی ز شوق
قصه ی جان می شود آن دل که خواست
هر که راه آسمان خواهد که شوق
قصه ی دیدار جان حس حضور
زان ز بیداری دل آمد به شوق
شوق راه و شوق جان بر اتصال
هر که شد بر اتصال داند چه شوق
اشتیاق بر دل چه خواهد شد همان
هر چه آید از دل آید آن ز شوق
شوق را بر انتخاب است از نهاد
آنکه بر فطرت نهاده هر دو شوق
راه خود را تا بخوانی بر کدام
آنچه از دل بهر شادی آن به شوق
دید دل بر بد بپوشان کان خطا
بهر آرامش بجو اسرار شوق
آن که دانسته رود بر سوی شر
آن همان بد نیت از طوفان شوق
آنکه بر دل رنگ آرامش بدید
آن همان خوش نیت از جان است ز شوق
دل همان یابد که در سر پرور است
چشمه داند بهر آرامش چه خواند با چه شوق
بر تو بادا نیت پاک از وطن
زان که جان یابی بخوانی با چه شوق
