عاقبت منطق شود تدبیر ما // چون که عقل آید چنین تفسیر ما // چون که تکبیر دل آن تسکین

عشق را درسینه پنهان می کنی گویی به خویش // سر نباشد بیش ازین اندیشه ی آن غصه بیش //

ای دل از کوی حبیبان ممدی راه مخواه // کی بود معرفتی زین دَوَران شاه مخواه // چند و چند

زندگی را گر به دل بردی عظیم // ره بخواهی برد بر جان آن عظیم // بی وفایی شیوه ای

تکرار به اصرار به آن راه خطا // بر تو آرد باز هم آن را خطا // وین ره تکرار

ارتباط است اتصال است ارتباط // حلقه رحمانیت است ارتباط // اتصال دل به کل جان اتحاد // اتحاد کل

نظر بر ارتباط کل ، نظر // آنکه طاهر می دهد آن یک نظر // طاهر آمد سوی ما جان

قدر دانی آن چه باشد آن ز چیست // قدر خود دانستن از آن راه چیست // قدر دل قدر

آزمودم این دل ریش از محک // کان نمک دل را بسوزاند محک // از نمک آید به تو دل

عاقبت دل یاری از جان را به نوش // آورد زین درک از جان را به نوش // هر چه