بود ما را حکایت از جنایت // جنایت را به خلق و اهل سنت // مکن جور رقیب و ترس

دل مبند بر آن که آمد از گذر // زانکه آن دل نیست آن را رهگذر // ره نخواهی برد

باغبانی در گلستان چاره کرد // چاره مخموری دل را بکرد // دلبر آمد سوی ما با بند و ناز

چون بیابی راه دل بر کام دام // زان نیابی کام دل کان هست وام // دل نخواهد زین جفا

زندگی لشکر کشی خان نیست // زندگی جنگ شکست خان نیست // زندگی بر رنگ و بر نیرنگ نیست //

چون که راندی در زمین بر مردمان // سوی تو آید همان کرده که جان // زین دغا نایی تو

آن عشق نه عشق است که مستوجب آتش باشد // یک راه ز یک سو به یک دل باشد //

چو جان بر دل به کام و جان به ما بست // چه باک از اهرمن این غم چه ساز

چنان مستم چنان آگه من از او // که دنیا را نباشد ترس از او // که ترس از خود

چه شکرانه شویم جان را وصالش که دل جان می طلب دل را فدایش که دل جان را کفایت جان