عجب از جناب ایشان نه عنایتی نه نامه // نه به نامه ای پیامی ،نه کلامی و نشانه // نه

از جان ز دل نوشتیم از جای دل که خالی // زان لطف لایزالی تابید دل زلالی // از جان

من آن جانم من آن جان بر دل آواز // من آن جانی که دل را خواند آواز // من

هزار جهد بکردم از ره عشق // که دهم نامه بر تو از سر عشق // که ای بلند باز

آب در کوزه و ما آب هونگ می کوبیم // جان ما از ازل است ؛ از دگران می جوییم

چون الکترون از حرکت باز افتاد // رقص من و تو از ره آن وا افتاد // باقی زمن و

هر چه آید از بدی زان کرده پیچ // آن همان باشد که راندی تو به پیچ // خود مپیچش

تو چه دانی که پس پرده چه باشد آن چه هوش // جان ز حکمت می گشاید دل به هوش

چون جهان در گذر و ما ز جهان رهگذریم // بهتر آن است که شادی طلبیم وز پی جان جان

زندگی دام است و دنیا خاطره // سر فکندیم تا شناسیم خاطره // زندگی آنِ وجودی راه دل // آن