بگو جانم صُراحی خواه شرابم // بگو کامی عجیب و بی مثالم // بگو حافظ بگو از من به دلدار

آنکه می گویند که نامش نام جان // جمله حق باشد که نامش آن جهان // نام او بی نامی

برو رویش برو رویش برو رو // که جانها را بباشد روی در رو // دل و جانم دل و

وفا و دوام میسر میشود رسمن // درآن زمان که چو جان بخوانمت بر تن // ولیکن دل بخواهد عشقی

با من ز دوری و نفاق گفتی بمان تو در خیال // گفتی که یکسو نیستیم اما بمان تو در

تو آن ماهی که باید جان بتابی // ز خورشیدی ز جان جان را بتابی // تو آن رودی که

دل تا نیابد راه دل، این خانه را ناید به دل // دل گر نیابد جان دل این خانه را

چو عشقت می زند از جان به دل تیش // چه کس باشد به جز تو با دل ریش //

دل بخواهد سر ببازد دل به طوفان از قضا // سر کند منعش ز دوران، سنگ چوگان از خطا //

دلی دارم چو طارق رشته رشته // چو دائم میزند با نیش دشنه // تو را خواهم بسان دل نوشته