زندگی دام است و دنیا خاطره // سر فکندیم تا شناسیم خاطره // زندگی آنِ وجودی راه دل // آن

دل چه شد بودن دل؛ آن به چه شوق // از سر حکمت جان معرفت آید که ز شوق //

کلاه سروری آنگه شود جان // که مستان را شود تعبیر بر جان // مرا هر لحظه از عشقت نظر

هر جرم که در جامعه ای رخ افتاد // آن جرم نه یک فرد که کل را افتاد // چون

عشق بر دل ما جان بسُراید که سُراید // هجران به سَر آید که ز جان؛ جان بسُراید // زان

ز جان سرشتم آمد و نشست روی ز مست // بگفت بخوان به نام جان که جهان ز جان ببست

با بیخبران مگو ز مستی // کان راز ندانست ز هستی// ور جور بدیدی ؛ بجستی // وان راه تو

چیست این خاصیت بر ما ببست آن راز عشق جان را فرست // دل ما اینجا به دریا راهی است