دانی آخر چیست این دنیا ز چیست // ما به او پیوست داریم زان به زیست // جان که جان

هر چه آید آگهی در این جهان // این بود سرمایه ات در آن جهان // هر چه دست یابی

او به ما داد آگهی از جان خود // جان ما داد آگهی از راز خود // جان ز ما

گر خدا سازد رهت آن بهتر است // او بسازد راه ما آن اکبر است // گر خدا سازد رهت

آزمودم قلب به اندیش را // آن دل جان پرور درویش را // آن رهایی بخش دل از کبر خویش

تو ای رهگذر بی عار از خون // مرو که آن گذر باشد همان خون // تو که دیدی و

بعد از این باشد که جان خوانم اذان // بر اذان بی خزان بر آن امان // بر اذان جان

با حضور جان به سر بردن به چنگ // به از آن دامی که آرد ره به جنگ // دل

چو آمد سوی ما بر دل ندا // بخوان از دل ندا را ناخدا // به تفکیک ره انداز از

قصه آمد سوی دل وابستگی // ره چه خواهی برد با این بستگی // فتنه آرد سوی دل وابستگی //