تو چه دانی که پس پرده چه باشد آن چه هوش //
جان ز حکمت می گشاید دل به هوش //
قصه ی تقدیر دل دارد ثمر //
بشنو از این منحنی دل را به هوش
رو بگردان و برو بر سوی دل
زانکه جان خواند به دل؛ دل را به هوش
دل بده بر آن دلی که جان شناسد راه هور
دست آن یاری سپاری دل که جان خواند ز هوش
بهره بردن زان ز هوش معنوی
زانکه دل یابد ز جان آن جام هوش
لحظه ها با حس جان؛ جان می شود
رو سر تسلیم جان از بهر هوش
دل ما آکنده از هوش است ز جان
زان به کوشیدن نباشد راه هوش
آنکه خواهد دل بیابد راه دل
آن شناسد از دلش آن را ز هوش
دلبری و دل ستادن راه دل
زان بیابی راه دل از بهر هوش
گر نیابی راه دل نایی به بر
کین رهایی را بیابی بهر هوش
دلبر آید سوی تو در حال ناز
زان بیابی نام خود بر آن ز هوش
گر نباشد دل ز دل حال ایاز
زان چگونه ره بری بر یار هوش
