آب در کوزه و ما آب هونگ می کوبیم //
جان ما از ازل است ؛ از دگران می جوییم //
جان به ما بست خدا ؛ آنچه در آن می جوشیم //
قسمت دل که ز جان است به دوا می نوشیم //
آن که دل داد ز جان بر دل ما //
جان هم او خواند ز جان از دل و جان می نوشیم
آن می لعل که بر جان و دل ما پیداست
جان طلب کرده ز او در پی او می کوشیم
خواندن از دل و که جان را زیستن
زین بود بدرقه از جان که بدان می جوشیم
زان خرامیدن دل پای آن بوته گل
کل ز جان می خوانیم وز می اش می نوشیم
می ز جان بر دل ما راهی رست
زان بخوانیم زکل و از می او می نوشیم
گر بکوبی در و جویی ره و جان آوازی
دل ما زان زنده جان ز جان می نوشیم