مجموعهای از شعرهای عاشقانه و احساسی که در آنها بوسه عشق پیوندی عمیق با دل و جان را روایت میکند.
بوسه عشق/
تو را خواهم شبی تنگ در آغوش کشم
تا به سر پنجه عشاق قدحی می بچشم
و تو را تا نفسی هست ببوسم لب را
و گذارم به لبت چشم اهورایی خویش
________________________________
سودها باشد به این ره دلبری را زیستن
دل اهورایی بود به آن ز خود انگیختن
مرد سخت این نبرد دل؛ نوایی ره به جان
دل به یغما چون سپاری آن به از خود ریختن
_________________________________
تو را خواهم شبی در باده مستم
ز عشقت چشم بر هر غیر بستم
لبت را بر لبم بگذار ای یار
که با جانم ز تو پیمانه بستم
_______________________________
کنارم هستی و دل بستر رییش
که تا جامی ز جانی مست از خویش
شوم پروانه ات جانت پدیدار
که تا جان دارمش پروانه از خویش
________________________________
شبی خواهم تو را در بستر خود
که تا جانی به جانی بهتر از خود
لبم بر لب نه ای ساقی کجایی
که جان پیمانه و ما خام از خود
_______________________________
اگر عاشق شدی سرمایه از جان
اگر دل را ربودی باز هم جان
که گر ویرانی آید هر دو آباد
سرایت در هدایت باد از جان
___________________________________