من اگر با تو نشینم دل که جان دیده هدف //
تو چه دانی ز چه آید به دل آن جان چه هدف //
جان ما آگاه راه و ما ز جان آگاه راه //
زان بدان واسطه آگاه شدیم تا جان هدف
ما به دل راه نشینیم ز جان
که شود موعد جان راه بری جان به هدف
ما ز جان آگاه راه و جان به دل بر سوی او
می چشاند شمه ای از جان خود تا آن هدف
دل ز وجهش عشق را بر دل نهاده روی او
می چشاند تا برآید روز وصل جان هدف
قبله ی دل جان ما آمد ز جان بر ما که جان
می چشاند شمه ای از نور جان تا آن هدف
زانکه دنیا و مسیرش درس و لذت را بسی ست
زان بدان جان است گذرگاهی ز جان تا آن هدف
دل ز آگاهی سرایی بر جهان
زان چگونه بسته ی دنیا شوی جان را هدف
این زمین و آن زمان و آن نگار و آن کتاب
دوره ای از جان مسیر و دوره ای تا آن هدف
زین چرا خود را برنجانی که جان
زان بیاب آگاهی و دیدی ز جان جانان هدف
کان چه نازی بر غرور و شکل مطبوع و مقام
زان که دنیا فانی و این ها امانت تا هدف
زانکه دنیا کوته و عمر را زوال
می رود خاطر ز جان خوش تا هدف
زانکه دانی دل ز جان خواند که خوش
آنکه جان آسان نماید راه دل جانان هدف
وصل جان و جان وصال جان ما
وصل جانان زان پدید آید که جانان را هدف
