ای آنکه ز دل، دل به جفا باخته ای //
این راه جفا را نه به ما بلکه به خود باخته ای //
ای که دل را به جهان بر دل خود بافته ای
دل شفاخانه ز جان است شفا یافته ای
گر حریفان جمله از دل غافلند
دل به جان ده که ز جان بهر وفا ساخته ای
گر نباشد کرم از همسفر از بی خبران
غم نباشد که جهان چشمه ز جان یافته ای
گر حریفان زین دغا ببریده اند
گو تو خوش باش که جان را به جهان یافته ای
ای نسیم از نفس باد مرنج
که بهار دل نو بر سر جان یافته ای
محنت و جور گذر خواهد کرد
که بماند به خزان آنکه جفا تاخته ای
