عشق را درسینه پنهان می کنی گویی به خویش //
سر نباشد بیش ازین اندیشه ی آن غصه بیش //
سودها باشد در این بازیچه ی دام بلا //
گر بدانی سودها از دل کنی این قصه بیش //
قصه ی عشق الهی می دمد بر تو عیان
تا بجویی رمز آن آگه شوی از جان خویش
آنکه گوید این حکایتها مکن چون و چرا
چون که او ره را نداند او نداند او ز خویش
قصه ی مسرور ما از عافیت از دید جان
می سراید آن به غایت نو به نو از نو به خویش
می دمد جان توشه ی این بار گرم
می دمد آن دلستان از جان به دل کان جان خویش
