ز دنیای دنی خود وا رهان جان //
که این دنیا سراب است جان به آن جان //
مشو غره به راه دون دنیا //
که آن یک لحظه از کل است ای جان /
ز دنیا از جهالت رو بگردان
که این دام است دامت وا رها جان
ز این دام و ز زرق آن حذر کن
ببر طامع از این ویرانه ای جان
ببر آن را به کوی لایزالی
که بر دام و زوال است جان بخوان جان
به جان نوش و بچرخان راه از راه
که آن دل را امان از جان و ما جان
ز دنیا این طمع را بگذر از خود
که این دام و همان بازی ست ای جان
ز دنیا و لعاب آن بچرخان
که درویشی به جان راه است ای جان
بچرخان و بچرخان و بچرخان
که دنیا را ز چرخش هست جریان
اگر آیی به راه خویش از بند
برند نامت به نیکی نام ما جان
ز ایشان بر تو ناید جز نکوهش
که بشناسی که راهت راه جانان
که این دنیای پوشالی سراب است
مخور غصه که این دنیا گذر جان
بزن چرخ و بزن چرخ و بزن چرخ
امان دل ز جان است جان بر جان