گر که دانیم و شناسیم بر رهت //
می گذاریم دل ز جان بر مقدمت //
خلقت جان ما نمودی اینچنین //
می نماید رخ ز هر سو حکمتت
در خرابات از جهان بر سوی تو
می رویم تا جان بیابیم عزتت
جانِ دل جانت عزیز است آن بجو
گر شناسی جان خود یکدانه ات
عاشقی ما را تماشا می کنی
ای فدای جان ما جان شانه ات
آگهم کردی رضای تو در این
ای فدای چشمه و آگاهی ات
بازتاب از شوق برآمد بر پدید
ای فدای جان ما آن رحمتت
آنکه من افتاده از خود در رهت
علتش عشق است پویا می رمت
طالبم دریاب دریا مرده ام
ای فدای وجه تو بر عالمت
دل نخواهد بر نزول و مرده را
ای فدای آن عروج و مرتبت
حوریان گویند و رقصند در سما
ای فدای جان ما آن هوریت
جان ما و کوی جان و مار و مور
ای فدای من به آن صور دمت
جان مایی جان ما جانان الست
ای فدای راز دهر و منزلت
جان ما با جان ما با جان ما
ای فدای مور و مار و وحدتت
ای همیشه پایدار ای جان و ای بی نام یار
ای فدای جان و آن بی نامی ات
ای نسیم بوی خوش ای جان ما ای راهبر
ای فدای شانه ی حامی گر آرا می رمت
