برای خواندن شعرهای بیشتر اینجا کلیک کنید
چشم و دل سیر
دلبر آمد سوی ما از جان حضور //
گفت بر خیز و بیا با ما به سور //
سیر شو دانی که سیری را ز چیست //
دل ز سیری می سراید جان سرور
سیر داند دل چرا جان حامل است
نی به دنبال خزان جان را سرور
او ز سیری می خراماند ز جان
دل ز جان ره می شود از جان سرور
آسمان دل شود بر چشمه نور
هر که سیر است جان بخواند بر حضور
سیر راهی شیوه ی مستش ببود
هر که جان دید آن نخواهد راه دیگر بر سرور
بی نقابی شیوه ی مستش ببود
شیوه مستی که جان را بر حضور
دل ما سیر است این سیری ز چیست
جان ز پیمانه پر است از جان حضور
سیر چشم و سیر دل از آن سرشت
دل ز سیری می نماید رخ به هور
سیر ورزی شیوه ی مستش ببود
زان ز سیری آگهی شد بر حضور
سیر دل در لازمانی بر الست
هدیه ی دل جان به جانان بر سرور
می نماید راه جان در آن الست
می شود بر اتحاد جان حضور
نی به راه خلق جانت را طلب
می دود بر سوی وصل جان به جانان بر سرور
سیر ورزی شیوه ی مستش ببود
سیری اش در نیک راهی بر حضور
سیر دل این شیوه ی پیر پژنگ
عاقبت دل جان بخواند بر سرور
سیر دل یا سیر چشم جان حاضرند
تا که جان را دل بخواند بر حضور
پیش رو جان حاضر است آن را سجود
می رهاند دل ز دنیا بر حضور
می نماید دل به آن سوی ترنگ
می گشاید دل به جان بر سوی هور
با وفایی شیوه ی مستش ببود
زان ز مستی می شود دل را حضور
با حضورش جان سراید بر سرور
زانکه جان بر دل بخواند بر سرور
قصه ی پیر پژنگ سیر نوش
آن ز مستی می سراید بر سرور
دلستانی شیوه ی رستش ببود
می ستایم جان به بستانش سرور
