شعر ویرانه مانا از دلی جاوید می گوید این شعر در وصف دلدادگی ست اگر چه این راه سختی های زیادی داشته باشد , وقتی که دل آگاه است و میداند چه می خواهد, زمانیکه عشق فراتر از جسم رفته, دل جان آگاه زندگی بدون دل را زندگی نمی بیند.
ویرانه ی مانا /
اگر آن دل سراب است آن به می , رنگ
من آن ویرانه ی مطرب سرا را دوست دارم
اگر جانم بگیرد از تنم او
من آن رندی دل آشام خود را دوست دارم
من آن پیوسته از جانم در این دهر
نخواهم جز می و ساقی جز آن دنگ
چه حاجت راه پرسیدن ز عاقل
من آن مست خراب آشنا را دوست دارم
اگر چه کس نبیند ما به هستی
ولیکن دل همان جان دیده اش را دوست دارم
