شعر شماره 202 //تصنیف ترانه // قبله
خوشا فعال کوی و روی مسجد // خوشا آنی که داند راز مسجد // ز جان دارد قراری راه معبد // ز نامش کام دل دارد ز معبد که این دنیا عجب سودایی دارد ندارد دغدغه هر کس شناسد که این دنیا عجب دردانه حاصل که کس موقوف نیست جان را چه حاصل ز تاکستان […]
شعر شماره 201 // تصنیف ترانه // گسترده شو / آنکه جان شد جز را با او چه کار
دل آن نشان راه است گر دل شناس راهی // پیمان ما الست است گر جان شناس راهی // پیمان نشان راه است جان را طلب به راهی // جان آن نشان راه است جان گر شود پناهی // جانت طلب ز جانش دل آگه است ز جانش جانی بخوان ز جانت دل آگه است […]
شعر شماره 200 // تصنیف ترانه // بهشت نقد
زندگی شطرنج و دل آمیخته // سر سپردن بر همانی که به دل آویخته // بخرامی از دل و بخوانی از جان // بنمایی دل زان و سرایی از جان // بچشانی از عشق به دل از جان تابش چو بتابی آن حس که حضورش ثابت زندگی بی تکرار؛ تجربه این یک بار آن که […]
شعر شماره 199 // تصنیف ترانه // دل خوش
آنکه گویند دنیا دام راه و میکده // سر برارم تا چه آرد میکده // دست ما خالی و دنیا میکده // میکده خواهد شناسد دلکده // ای که گویی چیست زین راه به پیش // جان بود سرمایه ات راهی به پیش // ای که گویی زندگی باشد خَسی // نیست گر خواهی شناسی […]
شعر شماره 198 // تصنیف ترانه // هیاهو برای هیچ
هیچ است کران آخر هر چیز خزان // تو مکن هول که هیچ است کران // از کران تا به کران عالم هیچی ست بدان // نشود راه که آخر سر جان است کران // از ازل تا به ابد جان بشود مایه ی تو نرود بر سر اسباب امل جامه ی تو قرعه ی […]
شعر شماره 197 // تصنیف ترانه // سایه بان
سایه شو سایه ای از جنس او // سایه شو سایه ای از جنس نور // سایه ای بر خود فکن نوری ز او // زان بتاب بر این وطن نوری ز او // سایه برتاب و بخوان بر جان ؛ نو // سایه افکن نو به نو از نو به نو سایه خوان زان […]
شعر شماره 196 //تصنیف ترانه // پروانه شو
ای که خواهی جان به دل باشد عیان ویرانه شو ویرانه شو // دل ز می آگاه کن آماده شو آماده شو // ویرانه کن ویرانه را ویرانه شو ویرانه شو // ای دل از آن راه خزان ویرانه شو آزاده شو // آن کهنه را ویرانه کن دل را ز جان آماده کن […]
شعر شماره 195 // تصنیف ترانه // قبله ی دل
ای دل اگر عاشقی؛ عشق بخوان سوی جان // عشق بخوان بر دلت ؛ عشق به دل خانه جان // من ز وجودت بگیر ؛ آنِ دلت شد پدید // بگذر از این منیت ؛ خانه ی دل قبله جان // دل به نگاری سپار ؛ کز دل خود با خبر // عشق و دل […]
شعر شماره 194// تصنیف ترانه // برکه
دلی رودی خروشی جان نیوشی // کنار برکه ای و ماه رویی // من و یار و حدیث شب و برکه // که این احساس ما خود بهشته // عجب مهتابیه تابیده برکه // که ماهی میپره هوشش ز قصه که این دوری ز روی ماه و برکه دلش را برده سوی آب و چشمه […]
شعر شماره 193// تصنیف ترانه // دل بیدار
ز تاکستان او یک جرعه از می // بنوش تا دانی از راز می و طی // جهان از ما شد و ما از جهانی // که جز جان را نباشد هیچ نامی // نه نامی نه نشانی آن چه دانی نماند هیچ باقی جز که جانی بجز جان را که مایه او ز جان […]