خانه » اشعار » شعر شماره 17 // پروانه
خداوندا دلم در وصل تو چونست؛ پروانه // اسیر زندگی هستم ببر من را به خانه //
چو باشی تو چه باک از رنگ چه ناله // مرا چون تو تویی پروا مرا نه //
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه *
نام *
ایمیل *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
درصورت تمایل برای حمایت و استفاده کاری و قانونی از اشعار، لطفا بعد از هماهنگی با شاعر (Elahemouten@) خرید کنید.
برای سفارش انواع شعر به صورت اختصاصی و همکاری لطفا فرم زیر را پر کنید!